روابط عمومی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با انتشار اطلاعیهای در واکنش به ادعای منتشر شده از سوی یک رسانه در مورد فرآیند مذاکرات رفع تحریمها، اعلام کرد: «این نوع خبرسازیها و بازیهای رسانهای که معمولا برای فضاسازی سیاسی صورت میپذیرد، فاقد اعتبار است.»
این درحالی است که امواجمدیا به نقل از چند منبع آگاه نوشته بود: «رهبر ایران، به مذاکرهکنندگان هستهای اجازه داده مستقیم با آمریکا مذاکره کنند. علی باقریکنی، معاون وزیر خارجه، آماده است تا هفتههای آینده در عمان با برت مکگرک، هماهنگکننده کاخ سفید در امور خاورمیانه و شمال آفریقا، دیدار کند.»
بر اساس این گزارش، امروز (سهشنبه) یکی از رسانههای منطقهای مدعی شد که ایران قصد دارد در آینده نزدیک مذاکرات مستقیمی با آمریکا در عمان در ارتباط با مذاکرات رفع تحریمها داشته باشد و در این ارتباط مجوزهای لازم از سوی مقامات عالیرتبه ایران صادر شده است.
پیش از این «حسین امیرعبداللهیان» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، بازگشت به توافق را مشروط بر آمادگی طرفهای غربی دانسته و گفته بود: «تبادل پیامها با آمریکا ادامه دارد و طرح سلطان عمان هم همچنان روی میز هست. اگر طرفهای مقابل آماده باشند، ما برای بازگشت به برجام جدی هستیم تا در چارچوب ابتکار عمان همه طرفها به تعهدات خود در برجام برگردند».
رحمان قهرمانپور، تحلیلگر سیاسی در این باره در رشتهتوییتی نوشت: «تکذیب سریع خبر مذاکره مستقیم میان ایران و آمریکا از سوی وزارت خارجه میتواند به این معنا باشد که مسیر مذاکرات بعد از تبادل زندانیان دو تابعیتی مطلوب ایران نیست. می توان حدس زد ایران درخواست توافق موقت نانوشته را قبول ندارد و سعی می کند با ارائه پیشنهاداتی به برجام برگردد، اما نکته و اختلاف اصلی اینجاست که از نظر آمریکا برجام ارزش خود را از نظر کنترل تسلیحاتی از دست داده است و باید با یک توافق جامعتر و بلندمدتتر جایگزین شده و شامل موضوعات منطقهای هم بشود. ایران این توافق جامعتر را قبول ندارد. برخلاف تصور رایج مساله هستهای ایران موضوع تعیینکنندهای در انتخابات آمریکا در سال آینده نخواهد بود و بنابراین آمریکا عجلهای برای توافق کردن ندارد و همان نه تنش، نه توافق یا پلان C را ترجیح میدهد. اگر ایران توافق موقت را نپذیرد، شرایط دوباره به اما و اگرهای زیادی بستگی خواهد داشت و دورنمای توافق باز هم مبهمتر خواهد شد.»
به این ترتیب باید دید در روزهای آینده، بازارها چه واکنشی نسبت به این خبرهای ضدونقیض نشان خواهند داد و آیا بیاعتمادی و روشن نبودن افق پیشروی مذاکرات میتواند موجب جهش قیمتها در بازارها شود؟